Het was maandag 22 mei 2023. We gingen voor een midweek weer naar Twente (Holten). Ik ging heen met de trein en toen ik in Holten met de trein aan kwam ging ik toen 3 kilometer lopen. Toen ik daar net aan kwam op Twenhaarsveld waren mijn ouders daar net gearriveerd.
Toen ik me had opgefrist en me omgekleed had, gingen wij even bijpraten hoe de reis was gegaan en ik wou aan mijn vader op mijn tablet iets laten zien over de treinen.
Mijn moeder en ik bij ons terras en achter ons de vijver. Je hoort de kikkers kwaken en de vogels zingen.
De volgende dag zijn we eerst naar Holten gegaan. Ik had een herengeurtje nodig. Zo'n klein flesje was best wel heel erg duur € 63,00 voor Hugo Boss, maar gelukkig had ik mijn vakantiegeld al. En ik had zinkzalf nodig. Daarna zijn we naar Holterberg geweest en het natuurmuseum bezocht. Waren allen opgezette of nep vogels en andere dieren bij die daar leven. Ook eland, en andere vogels zoals een tureluur en ooievaars bijvoorbeeld. We gingen na het bezoek onze weg vervolgen mijn ouders wouden op de Sallandse Heuvelrug gaan stoppen maar iemand attendeerde ons dat je daar blijkbaar niet mocht gaan staan met je auto. Deze foto was toen snel genomen en we gingen onze weg via Nijverdal en Rijssen terug naar ons verblijf in Twenhaarsveld.
Die woensdag (weer de volgende dag) gingen wij op het advies van tante Liesbeth naar het Lemelerberg. Ik had van te voren op Google maps bestudeerd hoe je daar moest gaan komen. Volgens Liesbeth is daar een restaurantje waar je kunt gaan zitten eten en drinken, maar bij aankomst was dat restaurantje helaas gesloten. We hebben daar wel een klein stukje daar gewandeld. Mijn moeder hoorde bij een andere punt (ik weet niet hoe dat precies heet) gemiddeld 20 minuten lopen is. Het was best wel verleidelijk, maar ik heb mijn moeder geadviseerd om het niet te doen omdat we dan ook terug moeten en ook omdat mijn moeder slecht ter been is had ze mijn advies opgevolgt.
Nadat mijn ouders op een bankje waren uitgerust wouden ze een klein stukje door gaan lopen.
Tot ongeveer dit punt hebben wij gewandeld bij de Lemelerberg. En er staan ook bomen dus genoeg groen. Ik snap eerst niet waarom ik daar een uitroepteken op de wandelpad zag steeds als de zon daarop scheen, maar kennelijk is daar waar we op liepen een ruiterpad.
Nadat we na afloop op de Lemelerberg hadden gewandeld gingen wij in Nijverdal eventjes wat consumptie nemen. Een appeltaart met cappucino hadden wij wel verdiend. Ik moest ook nodig naar het toilet dus dat kwam daar mooi uit. Ik hoorde toen ook dat ze de Vengaboys gingen draaien. Dat was voor mij nog een jeugdsentiment toen ik vroeger nog een puber was. Ik had toen het gevoel of ik een beetje moest gaan huilen. Maar de tranen zette dat niet door. En we hadden een brief gepost. Die mevrouw van Primera was zo aardig dat mijn moeder niet helemaal naar achter in de winkel hoeft te gaan lopen omdat de brievenbus daar achter in de winkel was. Gelukkig stond die mevrouw al bij de ingang.
Onze Cassandra (zorglocatiemanager die bij Stichting Philadelphia werkt), was geopereerd aan haar schouder. Ik had online bloemen laten bezorgen en via mijn moeder kreeg ik een dikke zoen en een knuffel ook namens Cassandra.
De laatste dag (donderdag) we hadden wat ontbeten en toen waren we nog naar Rijssen gegaan om daar nog te winkelen. En na afloop wat te gaan lunchen want het was toen al 12:45 u. En ik had toen best wel trek.
Colombo / Petarukan maandag 17 april 2023
Adoptie kan ook gevolgen hebben.
Lisa (mijn begeleidster) vertelde dat ze iemand kent die ook geadopteerd is maar geboren in Sri Lanka. Zij vertelde dat haar biologische ouders alleen op jacht is om geld. Ze zien dat je dan geadopteerd bent en dat rijke mensen namelijk veel meer geld kunnen hebben. Als dat zo is dan heb je namelijk geen leuke biologische ouders. Opvallend is wel dat ze een Nederlandse voor-en achternaam heeft. Dat verwacht je namelijk ook niet als je gaat soliciteren en je hebt een buitenlands uiterlijk.
Emotie, vanuit haar hart en liefdevol
Mijn biologische moeder was namelijk te arm om voor mij een goed leven te brengen. Maar ik kon haar merken dat ze toen echt veel verdriet had om mij af te moeten staan. Zij wou ook dat ze namelijk voor mij kon gaan zorgen. En ook vanuit haar hart en vooral ook liefdevol. Maar dat wil namelijk ook niet zeggen als dat bij iedereen geldt. Mijn biologische moeder was niet op jacht naar geld. Dus dat is ook waar je respectvol moet omgaan. Alleen mensen om je heen kunnen dat wel vragen. Er is overal wel corruptie en dat hou je helaas toch.
Jakarta / Papendrecht / Lelystad maandag 17 april 2023
Site van Kasih Bunda gecrasht.
Slecht nieuws. De website van Stichting Kasih Bunda (de naam van het kindertehuis waar ik vroeger als baby had gelegen) is helaas gecrasht. Er stonden eerst ook oude foto's op hun site die allang niet meer relevant kan zijn. Ook was die site niet mee versleuteld en uit mijn ervaring is ook als de website niet mee is versleuteld kunnen de gekste dingen mee gebeuren. Maar je kan ook nooit 100% van zeggen als zo'n website toch mee gecrasht is.
Hiermee is de stichting helaas alle belangrijke gegevens daardoor kwijt geraakt. Er kan natuurlijk ook zo zijn dat ze misschien nog ergens een back up hebben, maar dat nog niet op hun site is gepubliceerd. Zoals hun bankgegevens en naar welk bankrekening voor een bedrag je kunt gaan storten wil je naar ze gaan doneren. Maar ik heb al in het verleden al heel veel geld gestort net toen mijn biologische moeder voor het eerst was gevonden. Maar inmiddels zijn we ook al minstens 10 jaar verder. Ik mis ze wel een beetje en af en toe denk ik ook van: "Oh....kon ik de tijd maar weer terugdraaien....." Zoals in de Donald Duck met Willy Wortel en het tijdmachine zou iedereen wel willen gaan hebben. Maar dat kan helaas alleen in stripverhalen. In het echt verlang ik weer naar hoe dat vroeger was. Maar inmiddels is het al zo erg veranderd dat ik me weleens me afvraag of dat wel de moeite waard is om in de toekomst toch weer terug te gaan keren naar mijn geboorteland. Maar ik denk dat het vooral organisatorisch gezien dat er heel veel geregel is wil ik weer terug gaan. Sinds de corona zit mij achteraf me ook namelijk niet zo heel erg lekker. Maar misschien dat een aantal van die mensen al gevaccineerd zijn.
Petarukan / Jakarta donderdag 30 maart 2023
De zoektocht met mijn biologische moeder afgelopen november 2022
Ik voelde me van te voren heel erg onzeker of mijn biologische moeder nog leeft. Sinds 15 jaar en na corona was het teken dat ze nog zal leven steeds daardoor kleiner geworden. Toen ze weer was gevonden door Sally van Kasih Bunda was ik weer opgelucht en ook blij. Ik heb haar een jaarkalender gegeven voor het nieuwe jaar 2023.
Dat hadden wij over de post gestuurd. Ze hoeft ook geen geld van ons omdat ze het goed heeft maar toen destijds niet voor mij kon zorgen en mij daardoor had afgestaan. Ik weet ook niet of ik weer verdrietig om kan worden maar voor mij was toen best wel een hele opluchting dat ze weer was gevonden.
Dat ik geadopteerd ben kan ik ook niets aan doen. Maar als ik toch in Indonesië had geleefd was ik sneller dood gegaan door ondervoeding. Maar ik was er als baby best wel toen slecht aan toe. Maar misschien mag ik wel blij zijn dat ik toch weer in Nederland ben terecht gekomen met mijn lieve adoptieouders. Ook moet ik mijn zegeningen tellen en het had ook anders kunnen verlopen inderdaad. Adoptie is ook afgestaan van je biologische ouders en kan best wel emotioneel overkomen, voor mij misschien althans. Maar grotendeels ben ik al door mij emotie heen misschien. Maar ik heb evengoed weleens van die huilmomenten. Maar daarvoor hoef dat ook niet perse kinderachtig te zijn.