Adoptie Biologische Moeder in 2007

 

 

Eerder gepubliceerd op woensdag 8 augustus 2007

Opnieuw bijgewerkt: zaterdag 27 mei 2023

 

 

Rhido Ouwejan woont bijna zijn hele leven in Nederland, maar is geboren in Indonesië. Achtentwintig jaar (nu inmiddels ben ik al 44) bood zijn moeder hem, toen hij 3 maanden oud was, ter adoptie aan bij een kindertehuis. Ze kon niet voor hem zorgen. Ze was alleenstaand en te arm om hem een goed leven te geven. Na jarenlang in onwetendheid te hebben geleefd, ging Rhido eerder dat jaar in zijn geboorteland op zoek naar zijn biologische moeder.

 

Rhido wist lange tijd niets van zijn geboorteland. Van zijn tijd als kind wist hij niets. in 1994 ging hij voor het eerst naar Indonesië toe om te kijken naar de cultuur en de achtergronden. Na twee andere bezoeken aan het land hakte hij voor zichzelf de knoop door en besloot zijn biologische moeder te gaan zoeken.

 

Via Kasih Bunda een kindertehuis in Indonesië, kwam hij langzaamaan meer te weten over zijn biologische moeder. Op 24 juni 2007 lande Rhido op het vliegveld van Jakarta. Na twee nachten geslapen te hebben in "Loka Kasih"het kindertehuis waar Rhido afgestaan werd, kon de stichting hem in contact brengen met zijn echte moeder.

Rhido reisde met een groep kinderen en Sally van het kindertehuis in een busje af naar het Sendang Sari Hotel in Batang., dat op Centraal Java ligt. Na een telefoontje van Sally richting zijn moeder, ontmoette Rhido haar in de lobby van het hotel. "Bij de eerste ontmoeting omhelsden we elkaar en moest ze huilen. Ze zei wel honderd keer "Terima Kasih"tegen me wat "bedankt"betekent.

Zelf was ik erg blij dat ik haar ontmoette, maar aan de andere kant was het ook erg emotioneel"., vertelde Rhido. "Ze vertelde me dat ze Kamah Tuminem heette."

Vertrouwd

Eigenlijk was het best vreemd toen ik haar ontmoette. Ik kende haar helemaal niet, maar ze voelde vertrouwd aan. Ze voelde echt alsof ze mijn moeder was". vertelde Rhido. Naast zijn moeder ontmoette Rhido haar ook haar man Wik. Het bleek dat hij niet zijn vader was. Mijn moeder was zwanger, maar de vader heeft ze waarschijnlijk maar één keer gezien. Dat gebeurd in die tijd wel vaker", legt Rhido uit. "Ik vind het wel jammer dat ik niet mijn vader ontmoet heb. maar daar heb ik vrede mee. Hij is ook niet te vinden. Hij staat nergens in de papieren en speelt nauwelijks een rol in het hele verhaal."

 

De dag na de emotionele ontmoeting bezocht Rhido zijn moeder in Petarukan waar zij woont. "We hadden allemaal souvenirs uit Nederland meegenomen en cadeau gedaan en ik kreeg van haar een mooie sarong, een tradiononele kledingstuk., vertelt Rhido trots. "We hebben toen nog rondgekeken in het huis en wat foto's gemaakt. Later zijn we naar het strand gegaan om te picknicken. Dat was echt heel gezellig. We hebben lang gepraat. Mijn moeder legde uit hoe de adoptie is gegaan en vertelde wat over haar leven in die tijd. Ze vertelde ook dat zij mijn enige bloedverwant is."

 

Afscheid

Na twee dagen moest Rhido weer afscheid nemen van zijn moeder, maar dat afscheid is zeker niet voor eeuwig. "Ik wil niet zeggen dat ik volgend jaar meteen terugga naar Indonesië, maar ik zal haar zeker nog eens bezoeken. Ik heb mijn leven gewoon in Nederland en daar blijf ik ook. Ik ben in ieder geval hartstikke blij dat ik haar ontmoet heb.

 

Na ruim 15 jaar en na corona

 

Petarukan / Jaksel / Amsterdam / Weesp vrijdag 25 november 2022

 

Sinds de corona in extra onzekerheid te hebben geleefd is er weer goed nieuws over mijn biologische moeder.

 

Sally was weer sinds gisteren naar Petarukan gegaan naar het huis waar Kamah woont. Ze had wel een probleem. Ze wist niet het adres niet meer en ook geen telefoonnummer van Kamah. Wel wist zij gelukkig nog wel de weg te vinden hoe zij daar moest komen. Uiteindelijk heeft Sally sinds gisteren haar kunnen weten te vinden.

Mijn biologische moeder is heel tenger geworden en loopt wat moeilijker dan in 2007. Maar het gaat goed met haar en ze heeft wat last van haar knieeën. Ik weet niet hoe oud mijn biologische moeder precies is, maar ze heeft wel wat ouder gezicht. Die ene mevrouw die erbij staat met het groene hoofddoek op heet Rho en ze is een soort zusje van mij maar ze is niet mijn biologische zusje. Verder ondanks de corona hebben ze goed door weerstaan! Ze is gelukkig ook niet arm! Mijn ouders en ik gaan het volgende week nog vieren dat ze nog in harmonie en als zorg en welzijn nog steeds leeft.

 

Positieve reacties

 

Petarukan / Jaksel / Amsterdam / Weesp zaterdag 26 november 2022

 

 

Ik krijg best wel positieve reacties en het medeleven over mijn adoptie en ook nog een grote wonder dat mijn biologische moeder nog leeft. Ik wil iedereen bedanken en ik besef ook al dat het na 15 jaar en ook na corona best wel ingrijpend en onzeker is/was. Maar gelukkig heeft Sally best wel heel veel moeite gedaan om haar weer te vinden.

Terima Kasih / Hartelijk dank, inshallah.

Hoe oud was je toen je naar Nederland aan kwam?

Ik was toen 3 maanden oud.

Is je zusje Maryluz ook geadopteerd en waar komt zij vandaan?

Ya, Maryluz is ook geadopteerd. Zij komt uit Colombia.

Is Maryluz de jongste of is ze ouder dan jij? En is het je biologische zus?

Maryluz is 2 jaar jonger dan ik maar ze is omdat ze in Colombia geboren was is ze niet mijn biologische zusje.

Is Rho die in Indonesiƫ woont jouw biologische zus?

Nee, kennelijk niet. Ze was eerder de dochter van Wik, die al op 5 december 2010 al overleden was.

Wie heeft de naam Rhido je gegeven? En heeft het wel een betekenis?

Rhido is mijn geboortenaam. Mijn biologische moeder heeft deze naam gegeven. Rhido komt uit Redoh Ikhlas en dat betekent Uit volle overtuiging afgestaan, bij de gratie van Allah. Dus eigenlijk is Rhido een moslimnaam. Op internet nog andere betekenis kunnen vinden dat de betekenis van de naam Rhido eerder uit zal komen op: mensheid, grote minnaar en optimistisch. Maar dat is vanuit het engels vertaald. Grappig dat de betekenis van namen zo met elkaar kunnen verbinden.